Międzynarodowy Dzień Teatru 27 marca obchodzony jest od sześćdziesięciu czterech lat. Święto uchwalono w 1961 roku w Helsinkach podczas światowego 9. Kongresu ITI – International Theatre Institute. Data dzienna tego święta jest symboliczna – na pamiątkę otwarcia Teatru Narodów w Paryżu, które miało miejsce 27 marca 1957 roku. 

Z tej okazji Międzynarodowy Instytut Teatralny /ITI/ corocznie ogłasza światowe orędzie. W tym roku autorem światowego orędzia jest Theodoros Terzopoulos, reżyser i dramaturg grecki, założyciel Teatru Attis. Od wielu lat, również Polski Ośrodek Międzynarodowego Instytutu Teatralnego /ITI/ wybiera i zaprasza reprezentanta/reprezentantkę polskiego środowiska teatralnego do napisania orędzia. Dotychczas autorami i autorkami polskiego orędzia byli m.in.: Anna Augustynowicz, Krystyna Janda, Olgierd Łukasiewicz, Switłana Oleszko, Jakub Skrzywanek i Justyna Sobczyk. 

Piękne orędzie Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Instytutu Teatralnego przygotowała w tym roku prof. Irena Jun. Będzie odczytywane w naszych teatrach dziś wieczorem.

27 marca na całym świecie obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Teatru; święto wszystkich Artystów, Rzemieślników i Pracowników Teatru. To święto Publiczności. Bo istotą teatru jest spotkanie z Wami, tu i teraz.
Dzisiaj jest nasze święto.

Teatr idzie z nami. Wierzymy, że jesteśmy w nim widziani, słuchani i rozumiani.
Przechodzimy przez sceny stare i nowe. Może trzeba by powiedzieć „młode”, bo to młodość najgoręcej marzy w teatrze i o teatrze.

Teatr idzie z nami. Nie jesteśmy sami, są z nami wybitni twórcy teatru amatorskiego, a także Ci, dla których teatr jest miejscem poszukiwań nowej formy wypowiedzi artystycznej.

Jestem dumna z teatru w Polsce, w którym znaleźli miejsce artyści z Ukrainy i Białorusi. Mamy poczucie wspólnoty w dzisiejszym świecie, który sam z siebie staje się teatrem tragicznym.

Teraz, kiedy waży się nasze bezpieczeństwo, musimy odważnie przeciwstawiać się agresji, brutalności i głupocie. Bądźmy solidarni ze wspólnotą artystów – obywateli świata.

Teatr idzie z Tobą i ze mną przez czas. Idą z nami wielcy bohaterowie teatralni, dramatu polskiego i światowego. Idziemy w przyszłość. To brzmi dumnie, bo wiara w siłę teatru jest jak klejnot naszej kultury, wyobraźni, pracy, naszego rozumu i serca.

Bo nie jest ś w i a t ł o, by pod korcem stało,
Ani s ó l  z i e m i do przypraw kuchennych,
Bo piękno na to jest, by zachwycało
Do pracy; praca – by się zmartwychwstało.
To fragment Promethidiona Cypriana Kamila Norwida, który dedykuję Wszystkim Ludziom Teatru.

Irena Jun

---

Dodatkowe informacje