"Seks dla opornych” z udziałem Doroty Kolak i Mirosława Baki śmieszy i porusza widzów od trzech sezonów. W nowej odsłonie historii małżeństwa z długim stażem dołącza do nich Aleksandra Konieczna. „Raj dla opornych” już w repertuarze Teatru Polonia i dużej sceny Teatru Wybrzeże

W sierpniu Dorota Kolak i Mirosław dostali Neptuny 2015, Nagrodę Teatralną Prezydenta Miasta Gdańska. W pełni zasłużenie, bo ten zgrany duet dostarcza widzom niezwykłych emocji. Po sukcesie „Seksu dla opornych” aktorzy powrócili w kolejnej części małżeńskiej epopei. W „Raju dla opornych” Barbara i Karol, teraz już na emeryturze, odważnie wybierają się na wakacje na camping nad jeziorem. Niespodziewania przyjeżdża do nich Diana, siostra Barbary. Jest troche zwariowana, wiecznie zakochana, jeździ na harleyu i nigdy nie ma pieniędzy. W tej roli rewelacyjna, naprawdę bardzo śmieszna Aleksandra Konieczna.

Pierwszy akt historii jest typowym przykładem wzajemego zatruwania sobie wypoczynku. Barbara, choć niby wie, że ma spędzić urlop pod namiotem, za wszelką cenę chce stworzyć namiastkę luksusu, jakiego doświadczała podczas wakacji w eleganckich pensjonatach. Na składanym stoliku rozkłada zastawę, campingowe krzesła wyścieła nowymi poduszkami z przeceny. Na próżno… Od słowa do słowa między małżonkami dochodzi do sprzeczki, która z drobnych wzajemnych złośliwości zamienia się w kłótnię o wszystko: pieniądze – wychowanie syna – stosunek do życia. Pojawienie się Diany bardzo ożywia akcję. Ta przyjeżdża, aby zobaczyć na własne oczy, jak jej elegancka i do tej pory żyjąca dostatnio siostra poradzi sobie w spartańskich warunkach, pod namiotem, którego Karol, skądinąd inżynier z wykształcenia, nie jest zresztą w stanie sam rozłożyć.

W drugim akcie komedia staje się tragikomedią. Barbara wyraźnie artykułuje swoje pretensje i skrywane od lat tęsknoty. Nie chce być starą nudną żoną, pragnie zmiany. Karol z kolei boi się zmian, chce, żeby było jak dawniej. Sfrustrowany koniecznością przejścia na wcześniejszą emeryturę, doprowadza kobietę do rozpaczy komentarzami pełnymi pesymizmu. W scenie rozmowy aktorzy pokazują swoje mistrzostwo. Vis comica to jedno, ale pokazanie prawdziwej duchowej przemiany bohatera na scenie to dużo większe wyzwanie. Oboje: i Barbara, i Karol nagle w ciągu kilku minut tracą sens życia, a zaraz potem pokazują nadzieję na jego odnalezienie mimo wszystko. Przekonująco pokazać ten proces, zagrać bez widocznych „szwów” potrafią tylko niektórzy, czyli aktorzy formatu Doroty Kolak i Mirosława Baki. Oraz dzielnie im partnerująca i imponująca niesamowitą kondycją i formą fizyczną Aleksandra Konieczna.

Dlatego zachęcam wszystkich, nie tylko pary małżeńskie z długim stażem, do odwiedzenia Teatru Polonia lub Teatru Wybrzeże w Gdańsku. Naprawdę warto!

---

Dodatkowe informacje