Sarah Kane: "To nie jest świat, w którym chcę żyć. To nie jest życie, w którym chcę trwać."

Mówiono, że odczuwała rzeczywistość tak intensywnie, jak gdyby pozbawiona była skóry. Tym razem opowiada własną historię Fedry i Hipolita. Fedra wyszła za Tezeusza, który zaraz po ślubie wyjeżdża z kraju. Pozostaje na dworze ze swoją córką Strofą i Hipolitem, synem Tezeusza. Kobieta zakochuje się w chłopaku bez wzajemności i oddaje mu się. Kiedy Hipolit oświadcza Fedrze, że nie ma dla niej nic prócz pogardy, ta oskarża go o gwałt i popełnia samobójstwo. Dopiero wtedy Hipolit zdaje sobię sprawę, że było to pierwsze niekłamane uczucie, jakie kiedykolwiek i ktokolwiek wobec niego żywił. Powrót Tezeusza, męża Fedry, wywołuje lawinę wydarzeń i eskalację przemocy; oszalały z wściekłości Tezeusz gwałci i zabija Strofę a rozszalały tłum, za przyzwoleniem Tezeusza, dokonuje linczu na Hipolicie.

Krwawy antyczny dramat napisany na nowo przez Kane stał się jednym z najbardziej niepokojących głosów pokolenia brutalistów. Nurtujące współczesną sztukę kwestie zostały tu wyrażone z wyjątkową ostrością . Realizowany przez młodych twórców spektakl nosi w sobie tę gorączkowość i chorobliwy idealizm, które były główną treścią teatru i życia autorki.

Przedstawienie toczy się tuż koło nas, niemal na wyciągnięcie ręki. Świetni aktorzy sprawiają, że na godzinę stajemy się świadkami cudzej intymności. Postawieni twarzą w twarz z rozpaczą, z lękiem, bólem stawiamy sobie pytania, o jakich na ogół nie chcemy nawet myśleć: pytania o naturę człowieka i o kierujące nim siły. Zaskakująca - przewrotną - subtelnością inscenizacja wydobywa najgłębsze treści dramatu.

UWAGA: Spektakl zawiera bulwersujące treści i słowa niecenzuralne!