«Spektakl na podstawie internetowych wpisów o pierwszym seksie wydaje się pomysłem nieco zwariowanym. A jednak w tym szaleństwie jest metoda.

Spektakl "Mój pierwszy raz", który we wrześniu miał premierę w Teatrze Polonia, mógł powstać tylko w dobie mediów społecznościowych, kiedy nie istnieją już granice między sferą prywatną i publiczną. Ekshibicjonizm użytkowników portalu poświęconego inicjacji seksualnej stał się przyczynkiem do snucia pozbawionej jedności miejsca, czasu i akcji opowieści o uniwersalnych emocjach. Krystyna Janda, reżyserka spektaklu, próbuje uchwycić odczucia towarzyszące nam podczas tytułowego pierwszego razu, rzutującego przecież na każdą kolejną intymną relację.

Na scenie, za aktorami wyświetlane są wizualizacje z wypowiedziami o seksie słynnych osób. Co jakiś czas w ramach intermezzo na scenę wychodzą tancerze splątani w nieśmiertelnym pocałunku. A clou całej "zabawy" jest czwórka aktorów, którzy przytaczają kolejne wypowiedzi użytkowników portalu, najpierw z ekscytacją i podnieceniem, potem z obawami, wątpliwościami i nerwami. Tym samym poszczególne wpisy ze strony www.MyFirstTime.com, jakie posłużyły Kenowi Davenportowi do napisania tej sztuki, rzeczywiście oddają cały przekrój uczuć towarzyszących utracie dziewictwa.

Początkowo może się wydawać, że twórcy próbują celebrować ten moment, serwując prostą rozrywkę. Płynnie jednak przechodzą na drugą stronę "lustra". Erotyzm, zabawa stereotypowym myśleniem, powoli ustępują miejsca edukacji.

Janda przy użyciu minimalistycznych środków umiejętnie kieruje emocjami publiczności, zmuszając nas do przemyśleń. Kiedy przyjęta konwencja staje się zrozumiała dla widza, elementy humorystyczne znikają i okazuje się, że reżyserka pragnie poruszyć kilka ważkich kwestii.

Komedia o zabarwieniu erotycznym przeplata się tu z thrillerem, doświadczenia kobiece uzupełniają doświadczenia męskie, miłość homoseksualna ko-egzystuje z hetero. Być może do jednego worka wrzucono zbyt dużo różnych elementów, zasługujących na osobne opowieści. Wiele z istotnych tematów, jak choćby gwałt, zostało jedynie zasygnalizowanych, jakby miało to być punktem wyjścia do dalszych rozważań.

Nie ma jednak wątpliwości, że niektóre fragmenty "Mojego pierwszego razu" będą drzazgą w oku dla tych, którzy z różańcami protestowali przed teatrami wystawiającymi słynną "Klątwę". "Mój pierwszy raz" Krystyny Jandy nie jest tak kontrowersyjny jak spektakl Olivera Frljicia, ale potrafi wbić szpilę komu trzeba.»

---

Dodatkowe informacje