Kontrakt jest adaptacją tekstu Mike’a Bartletta. "Contractions" – bo tak brzmi oryginalny tytuł sztuki – został napisany na zamówienie radia BBC, a następnie zaadaptowany do wystawienia na scenie na zamówienie Royal Court Theatre w 2008 roku. W teatrze Polonia reżyserią spektaklu w przekładzie Elżbiety Woźniak zajęła się Krystyna Janda. Premiera odbyła się 3 grudnia 2011 r. na scenie Fioletowe pończochy, a spektakl do dziśjest wystawiany przy komplecie widowni.

Akcja sztuki rozgrywa się w pewnej międzynarodowej korporacji. Na scenie obserwujemy cykl spotkań przełożonej (Agnieszka Michalska) z podwładną (Maria Seweryn). Rozmowy dotyczą podpisanego przez Emmę – prawdopodobnie świadomie – kontraktu. Kontraktu nietypowego, bowiem szczegółowo definiującego podstawowe zasady dotyczące budowania relacji pomiędzy pracownikami. Kiedy przełożona dowiaduje się o spotkaniu Emmy z jednym ze współpracowników, Darrenem, wzywa ją, by dowiedzieć się o celowości i charakterze tych spotkań oraz by sprawdzić ich zgodność z zapisami umowy. Kolejne spotkania coraz bardziej dotykają sfery intymnej i przekraczają granice, w których powinny utrzymywać się pracownicze relacje. Zasłaniając się zasadami panującymi w korporacji i dobrem firmy, szefowa decyduje się na rozłączenie coraz bliżej związanych ze sobą pracowników. Darren zostaje wysłany do jednej z angielskich filii przedsiębiorstwa, a gdy to nie pomaga, do filii ukraińskiej. Wszechobecny kryzys gospodarczy, strach przed utratą pracy i mające narodzić się wkrótce dziecko prowadzą do tego, że podwładni zmuszeni są do pójścia na wszelkie ugody wobec pracodawcy. Do czasu.

Gra obydwu aktorek jest wyśmienita. Każda z nich kreuje postać o innym charakterze. Michalska, dotychczas znana mi głównie z ról komediowych, znakomicie radzi sobie w roli zimnej i tajemniczej przełożonej. Seweryn gra tak sugestywnie, że bez trudu można odczuć dramat, jaki przeżywa jej bohaterka. Dzięki temu, że sztuka jest grana na kameralnej scenie, widz przebywa bardzo blisko aktorów i bez trudu może odczuć emocje postaci. Poza niezwykle precyzyjnym, wspaniałym aktorstwem, spektakl jest wyjątkowy również dlatego, że znakomicie pokazuje współczesne realia pracy. Widmo kryzysu i strach przed utratą stanowiska, skłania bowiem ludzi do wielu niestosownych zachowań.