Igor ©ebo
POMAŁU, A JESZCZE RAZ!
Igor ©ebo
Autor sztuki; aktor pochodzenia słowackiego, mieszka i pracuje w Pradze. Absolwent Wydziału Filozofii na Uniwersytecie w Bratysławie (Univerzita Jana Amosa Komenského), gdzie studiował historię sztuk pięknych. Debiutował jako adept w Teatrze w Preszowie; tam pobierał lekcje dramatu i śpiewu. Dziesięć lat pracował ze znakomitym czeskim reżyserem, aktorem i plastykiem, Miroslavem Horníèkiem, z którym występował na wszystkich ważniejszych scenach Słowacji i Czech. Od sześciu sezonów współpracuje z słynnym praskim Teatrem Lalkowym Spejbla i Hurvinka. Dwukrotnie był gościem Chansonfestu – Międzynarodowego Festiwalu Piosenki Aktorskiej w Zagrzebiu. Tam właśnie poznał Marię Meyer i Elżbietę Okupską. W grudniu 2004 r. wystąpił w Gali Piosenki i Musicalu w Teatrze Rozrywki. Od tego czasu stale współpracuje z chorzowską sceną. Jako dyrektor Międzynarodowego Festiwalu Piosenki Aktorskiej w Pradze zaprosił Marię Meyer i Elżbietę Okupską, gościł również obydwie aktorki i Roberta Talarczyka na scenach praskich teatrów. Jest autorem monodramów „Moje past”, „Nuselský most”, które napisał dla siebie oraz innych sztuk dla teatru i dla radia. Jako aktor śpiewający reprezentuje gatunek, który w Polsce nazywany jest piosenką aktorską, zaś za granicą ma bardziej adekwatne miano – „chanson”. Nagrał sześć płyt z piosenkami w większości skomponowanymi przez stałego współpracownika, Jiøí Toufara.
Jiøí Toufar
Autor muzyki; Czech mieszkający w Pradze. Absolwent Wydziału Matematyczno-Fizycznego na Uniwersytecie Karola w Pradze (Univerzita Karlova) oraz Konserwatorium Jaroslava Je¾ka, gdzie studiował kompozycję, aranżację oraz grę na fortepianie. Ma w swym dorobku przede wszystkim muzykę do przedstawień teatralnych, m.in. do czterech spektakli Teatru Lalkowego Spejbla i Hurvinka oraz do takich sztuk jak: „Biliár” w wyk. zespołu tanecznego UNO, „Snehurka na trampolíne” w reż. Jana Schmidta (Teatr Ypsilon), „Tenhleten Manhattan” na podstawie opowiadania Woody Allena (reż. Ondøej Havelka), „Marlene”, „Láska je fatamorganá”, „S úsmevem ¹pióna” Jana Vodòanskiego, „Milovat k smrti” w Teatrze Metro, „C'est la vie” i „Paøi¾anka” (te dwa z udziałem Igora ©ebo, z którym współpracuje już 15 lat) oraz przedstawienia dla dzieci „©midli pidli”. Współpracował z teatrem Na Fidlovaèce podczas produkcji musicalu J. Kandera i F. Ebba pt. „Cabaret”;
Pavel Cmíral
Tekściarz, scenarzysta i dramaturg; mieszka w Pradze. Ma w swym dorobku ponad tysiąc piosenek, które napisał dla czołowych czeskich piosenkarzy. Są wśród nich artyści doskonale znani również polskiej publiczności: Karel Gott, Helena Vondraèková, Hana Zagorová, Eva Pilarová, Hana Hegerová oraz Jiøi Korn. Pavel Cmíral pisze również słuchowiska radiowe, książki dla dzieci i scenariusze dla telewizji. Z Igorem ©ebo współpracuje od początku jego kariery artystycznej.
Robert Talarczyk
Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie (wydział zamiejscowy we Wrocławiu – aktorski). Tuż po studiach związał się z Teatrem Rozrywki, a jego pierwszą rolą był epizod w „Cabarecie” – tym samym, w którym nieco później zagrał rolę Ernsta Ludwiga. Do najważniejszych jego ról na chorzowskiej scenie należą: Pantalone w „Księżniczce Turandot”, Król Ubu w „Ubu Król czyli Polacy”, Aleksander Wwiedienski w „Tangu Oberiu. 1928”, Al w „Ptaśku” (Robert Talarczyk jest autorem adaptacji i reżyserem wraz z Mirosławem Książkiem), Student Perczyk w „Skrzypku na dachu”oraz Arcykapłan Kajfasz w „Jesus Christ Superstar”. Dzisiaj możemy podziwiać go jako Krzepickiego w spektaklu „Dyzma – musical”, George'a Pigdena w „Oknie na Parlament”, Azzazella/Strawińskiego w „Balu u Wolanda”, w „Krzyku według Jacka Kaczmarskiego” oraz w kilkunastu rolach w „Dziełach wszystkich Szekspira w nieco skróconej formie”.Robert Talarczyk jest reżyserem. W katowickim Teatrze KOREZ zrealizował oparty na songach Nicka Cave'a spektakl „Ballady kochanków i morderców”. Następnymi przedsięwzięciami były: sztuka Sarah Kane „Miłość Fedry” oraz dramat Brada Frasera pt.„Niezidentyfikowane szczątki ludzkie i prawdziwa natura miłości” (obydwa na deskach Teatru GRY I LUDZIE). W listopadzie 2004 r. Teatr KOREZ wystawił spektakl „Cholonek” na podstawie książki Janoscha „Cholonek, czyli dobry Pan Bóg z gliny” w adaptacji Roberta Talarczyka, który jest – wspólnie z Mirosławem Neinertem – reżyserem tego przedstawienia i odtwórcą jednej z głównych ról. Kilka dni później w Teatrze Rozrywki odbyła się prapremiera przedstawienia „Krzyk według Jacka Kaczmarskiego” wg pomysłu i w reżyserii Roberta Talarczyka. Te trzy przedsięwzięcia reżyserskie zaowocowały Nagrodą Artystyczną Złota Maska 2005. Od września 2005 r. Robert Talarczyk jest dyrektorem naczelnym i artystycznym Teatru Polskiego w Bielsku-Białej. Na bielskiej scenie wyreżyserował „Korowód według Marka Grechuty”, farsę „Allo! Allo!” oraz spektakl muzyczny „Zła opinia według George'a Brassensa”.
Elżbieta Terlikowska
Absolwentka Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu (Wydział Form Przemysłowych). Malarstwo studiowała pod kierunkiem profesora Józefa Hałasa. Zajmuje się grafiką użytkową i małą formą graficzną. Zrealizowała kilkadziesiąt wystaw indywidualnych w Polsce i za granicą, m.in. w Rzymie, Berlinie, Hagen, Hannoverze i Istambule. Ma w swym dorobku liczne wystawy zbiorowe, środowiskowe, ogólnopolskiej i poplenerowe. Jako scenograf zadebiutowała w 1986 roku, projektując i dekoracje i kostiumy do „Nowego Wyzwolenia” według Witkacego w reż. Jerzego Bielunasa. Jest jedną z najbardziej pomysłowych kobiet-scenografów polskich. Laureatka Nagrody Dziennikarzy w Hannoverze za najciekawszą ekspozycję roku oraz Nagrody i stypendium im. W. Cwenarskiego we Wrocławiu. Wśród wyróżnień są również: Nagroda Miasta Wrocławia za całokształt twórczości, Nagroda Quadrynalle Scenografii w Pradze, oraz Laur za najlepszy spektakl we Wrocławiu („Zwierzęta Doktora Dolittle”),Do ostatnich jej realizacji scenograficznych należą między innymi projekty do „Tanga” Mrożka i Kabaretu Jacquesa Preventa (obydwa spektakle w Strasburgu), „Starej kobiety” (Drezno), „Serca na strychu” we wrocławskim Teatrze Polskim oraz „Niebezpiecznych związków” w gdyńskim Teatrze Miejskim.Za projekty dla „Rozrywki” uhonorowana została dwukrotnie Nagrodą Artystyczną Złota Maska („Księżniczka Turandot” i „W 80 dni dookoła świata”).
Jolanta Gabor-Chavez
Tancerka, choreograf. Absolwentka Studium Wokalno-Baletowego w Gliwicach oraz Teatrologii na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Kwalifikacje zawodowe zdobywała również w prywatnej Szkole Baletowej M. M. Szewczenko w Gliwicach (w której przez kilka lat prowadziła zajęcia jako instruktor tańca) oraz w Alvin Aley Center Broadway i Studio Center (USA). W amerykańskich szkołach uczyła się technik modern dance, amerykańskiego stepu, baletu klasycznego, afro dance oraz zasad improwizacji. Od 16 lat jest członkiem zespołu baletowego w Teatrze Rozrywki; występuje w większości repertuaru. Zajmuje się również choreografią przy koncertach sylwestrowych; jest asystentem choreografa w przedstawieniu „Dyzma – musical”. Współpracowała z Michałem Smolorzem, tworząc choreografię do widowiska muzycznego „Album rodzinny Erwina Respondka”. Jest instruktorem tańca i prowadzi warsztaty taneczne współpracując z wieloma ośrodkami kulturalno-oświatowymi.
Maria Meyer
Aktorka dramatu i piosenkarka (ekstern). Debiutowała w Teatrze im. St. Jaracza w Olsztynie. W 1981 roku wygrała Festiwal Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. Z Olsztyna przeniosła się na kilka sezonów do Teatru Śląskiego im. St. Wyspiańskiego w Katowicach, gdzie zagrała m.in. Albertynkę w „Operetce” Gombrowicza, Ofelię w „Hamlecie” i Szimenę w „Cydzie”. Ma w swym dorobku wybitne role w światowej sławy musicalach: Polly w „Operze za trzy grosze”, Sally Bowles w „Cabarecie”, Hudel w „Skrzypku na dachu”, tytułową w „Evicie” (prapremiera polska!), Aldonzę-Dulcyneę w „Człowieku z La Manchy”, Magentę w „The Rocky Horror Show”, Marię Magdalenę w „Jesus Christ Superstar” oraz w polskich przedstawieniach muzycznych (m.in. w monodramie „Ja, Josephine”). Jest gwiazdą wszystkich koncertów rozrywkowych i sylwestrowych Teatru Rozrywki. Maria Meyer to laureatka wielu nagród, w tym Specjalnej Złotej Maski 1995 za rolę Evity, I Plebiscytu Publiczności na najpopularniejszą aktorkę województwa (Gazeta Wyborcza 1996), Nagrody Wojewody Katowickiego dla Młodych Twórców im. Leny Starke oraz Nagrody Prezydenta Chorzowa w dziedzinie kultury (2000). Wiosną 2004 r. została uhonorowana statuetką „Narcyza” – nagrodą przyznawaną przez Izbę Przemysłowo-Handlową Rybnickiego Okręgu Przemysłowego za wybitne osiągnięcia zawodowe. We własnym teatrze Ma Scala wyprodukowała dwa spektakle muzyczne („Jestem znów. Maria Meyer śpiewa Brela” oraz „Ordonka. Miłość ci wszystko wybaczy”) i nagrała dwie płyty z piosenkami z tych spektakli. Maria Meyer występuje na prestiżowych festiwalach w kraju (m.in. Europejski Festiwal im. Jana Kiepury w Krynicy Górskiej, Ogólnopolski Festiwal Piosenki Retro im. Mieczysława Fogga w Krakowie) i za granicą (m.in. Międzynarodowy Festiwal Piosenki Chansonfest w Zagrzebiu, Jubileusz 10-lecia Cafe Teater w Lublianie, Mezinárodni Festival ©ansonu w Pradze).
Elżbieta Okupska
Aktorka dramatu (ekstern). Debiutowała w rodzinnym Koszalinie, by po zdobyciu aktorskiego dyplomu przenieść się na cztery sezony do Szczecina. Do Chorzowa trafiła jako laureatka II nagrody na wrocławskim Przeglądzie Piosenki Aktorskiej (1981). Od tego czasu z ogromnym powodzeniem występuje na scenie Teatru Rozrywki, kreując role dramatyczne, komediowo-groteskowe i musicalowe, nieustannie uwodząc publiczność wrodzonym talentem i urokiem. Do najważniejszych ról w Teatrze Rozrywki należą: Lady Peachum w „Operze za trzy grosze”, Freulein Schneider w „Cabarecie”, Stara w „Śladach”, Ubica w „Ubu Król czyli Polacy”, Swatka Jenta w „Skrzypku na dachu”, Narrator w „The Rocky Horror Show”, Annasz w „Jesus Christ Superstar”, Róża Łomot w „Szwagierkach”, Therese w „Madame Therese”. Znakomite postaci stworzyła w spektaklu „Dyzma - musical” (Śpiewak uliczny), farsie „O co biega?” (Panna Skillon), w „Balu u Wolanda” (Behemot) oraz w „Krzyku według Jacka Kaczmarskiego”. Elżbieta Okupska wystąpiła w kilku filmach fabularnych, m.in. w „Wojaczku” i „Angelusie” Lecha Majewskiego, w filmie „Solidarność, Solidarność” Piotr Trzaskalskiego oraz w „Czeka na nas świat” Roberta Krzempka. Zagrała również w kultowym już dziś spektaklu Teatru Telewizji pt. „Fryzjer” w reżyserii Macieja Pieprzycy. Współpracuje z katowickim Teatrem KOREZ. Jest laureatką czterech Złotych Masek („Jeszcze w zielone gramy”, Fraulein Schneider w „Cabarecie”, Ubica w „Ubu Król czyli Polacy”, Therese w „Madame Therese”) oraz Nagrody Prezydenta Chorzowa w dziedzinie kultury (2001). Ma w dorobku płytę z songami Bertolda Brechta, pochodzącymi ze spektaklu „Uczciwe życie” (reż. Andrzej Bubień). Obdarzona przez naturę oryginalnym, niskim głosem, jest Elżbieta Okupska niekwestionowaną gwiazdą niemal każdego koncertu na chorzowskiej scenie. Ale nie tylko – występuje z powodzeniem na międzynarodowych festiwalach w Zagrzebiu czy Pradze.
Teatr Rozrywki
Dyrektor Naczelny i Artystyczny: Dariusz MIŁKOWSKI
Początki Teatru Rozrywki w Chorzowie sięgają roku 1976, kiedy to – na mocy porozumienia między prezesem do spraw Radia i Telewizji, ówczesnym wojewodą katowickim oraz dyrekcją huty „Kościuszko” – powołano do życia Music-Hall, czyli teatr rewiowy. Na siedzibę wybrano piękny, choć niedostosowany do wymogów nowoczesnej rewii telewizyjnej, secesyjny budynek hotelu Graf Reden (wówczas Dom Kultury Huty „Kościuszko”). Prace adaptacyjne spowodowały, że pierwsze realizacje Music-Hallu odbywały się na obcych scenach. Tak było do 1 stycznia 1985 roku. Data ta wyznacza narodziny Państwowego Teatru Rozrywki w Chorzowie, który – jako spadkobierca Music-Hallu – został przejęty od Radiokomitetu przez Wydział Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Katowicach.
Od początku istnienia bardzo wyraźnie określono linię programową chorzowskiej sceny. Dominowały widowiska muzyczne i musicale, uzupełniane tytułami komediowymi i dramatycznymi. Ważne miejsce w repertuarze zajmowały prezentacje najciekawszych dokonań artystów z całej Polski. Ogromną popularnością cieszyły się na przykład przeniesienia koncertów galowych kolejnych wrocławskich Przeglądów Piosenki Aktorskiej, w których występowała cała plejada znakomitych aktorów. Na chorzowskiej scenie wystąpili m.in. słynna włoska piosenkarka Milva, legendarny bard Bułat Okudżawa, niemiecka aktorka, urodzona w Chorzowie Hanna Schygulla, wybitny tancerz Michaił Barysznikow i wielu, wielu innych. Ewa Demarczyk koncertowała wielokrotnie, a Krystyna Janda czy Michał Bajor są stałymi gośćmi. Chorzowscy widzowie od lat mają okazję obcować z wielkimi pozycjami teatru dramatycznego, przy okazji wizyt Narodowego Teatru Starego z Krakowa oraz scen stołecznych: Powszechnego, Polskiego,Współczesnego czy Ateneum.
Teatr Rozrywki gościł również księdza profesora Józefa Tischnera, Sławomira Mrożka i Krzysztofa Pendereckiego, konsekwentnie realizując ideę umożliwiania publiczności żywego kontaktu z wielkimi osobowościami szeroko pojętej kultury narodowej.
Oblicze artystyczne Teatru Rozrywki określa jednak przede wszystkim repertuar własny. Miały tu miejsce polskie prapremiery widowisk muzycznych i musicali (m.in. „Dzisiaj wielki bal w Operze” J. Tuwima, „Kat i błazen” J. Wericha, „Czarodziej z krainy Oz” F. L. Bauma, „Evita” A. L. Webbera, „Pocałunek kobiety-pająka” J. Kandera, „The Rocky Horror Show” R. O'Briena, „The Canterville Ghost” J. Williamsa, „Dyzma – musical” W. Korcza i W. Młynarskiego, „Rudolf Valentino” Z. Rudnickiej, „Bal u Wolanda” Ł. Czuja czy „Krzyk według Jakca Kaczmarskiego” R. Talarczyka). W uzupełnieniu dużych widowisk muzycznych, w repertuarze zawsze znajdowały się propozycje bardziej kameralne – niegdyś był to m.in. cykl przedstawień niemieckich ekspresjonistów (Heymann, Weill, Tucholsky), później opowieść o oberiutach – rosyjskich awangardystach, a zupełnie niedawno – Ptasiek wg Williama Whartona.
Wielkim wydarzeniem artystycznym stał się swego czasu autorski spektakl Józefa Szajny „Ślady” z muzyką znakomitego śląskiego kompozytora Aleksandra Lasonia, prezentowany na wielu festiwalach w kraju i za granicą.
Ogromnym uznaniem publiczności cieszyły się i cieszą nadal światowe przeboje musicalowe, takie jak „Opera za trzy grosze”, „Ocean niespokojny”, „Skrzypek na dachu”, „Jesus Christ Superstar”, „West Side Story”, „Cabaret” i „Człowiek z La Manchy”. W dwóch ostatnich przedstawieniach wspaniałe kreacje stworzył niezapomniany Stanisław Ptak, przez kilkanaście ostatnich lat życia związany z „Rozrywką”. Lista jego znakomitych ról w Chorzowie jest dużo dłuższa, tym bardziej Jego odejście (30 czerwca 2002 r.) stało się dla Teatru Rozrywki wielką i bolesną stratą. Podobnie jak śmierć wybitnego reżysera, Marcela Kochańczyka (15 lipca 2002 r.) – autora większości musicalowych inscenizacji w Teatrze Rozrywki.
Wybitni twórcy i aktorzy – wielokrotnie uhonorowani Złotymi Maskami, nagrodami Prezydenta Chorzowa w dziedzinie kultury i innymi nagrodami środowiskowymi – dają świadectwo jakości prezentowanych tu przedstawień. Świadectwo to również daje publiczność. W sezonie 2004/2005 Teatr Rozrywki odwiedziło 130 tysięcy widzów!